Κυριακή 3 Απριλίου 2011

ΠΥΡΗΝΙΚΉ ΕΝΕΡΓΕΊΑ.;;..... ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΌΧΙ, ΜΠΟΡΏ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ!!



Τον τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει -και μέσω διαδικτύου- η συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια στην Ελλάδα και το κατά πόσο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αντιδραστήρες στην χώρα μας.
Κατ' αρχήν τι εννοούμε με αυτό τον όρο; Πυρηνική ή ατομική ονομάζεται η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν μετασχηματίζονται ατομικοί πυρήνες. Είναι δηλαδή η δυναμική ενέργεια που είναι εγκλεισμένη στους πυρήνες των 
ατόμων λόγω της αλληλεπίδρασης των σωματιδίων που τα συνιστούν. Η πυρηνική ενέργεια απελευθερώνεται κατά τη σχάση ή σύντηξη των πυρήνων και εφόσον οι πυρηνικές αντιδράσεις είναι ελεγχόμενες (όπως συμβαίνει στην καρδιά ενός πυρηνικού αντιδραστήρα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες.
Σε μια εποχή που τα αποθέματα των παραδοσιακών τύπων ενέργειας δείχνουν να εξαντλούνται , η ρύπανση που προκάλεσε την τρύπα του όζοντος απειλεί πλέον τον πλανήτη ολοένα και περισσότερο , ενώ την ίδια στιγμή ποτάμια αίματος χύνονται για τα κοιτάσματα πετρελαίου και μάλιστα με την τιμή του να εκτοξεύεται στα ύψη, με αποτέλεσμα να γίνεται λόγος για τη «φτηνή» και «καθαρή» πυρηνική ενέργεια, η χρήση της οποίας ωστόσο έχει διχάσει τις γνώμες των επιστημόνων που μάλλον σκέφτονται να αναθεωρήσουν την ενεργειακή τους πολιτική και κατ’ αρχάς να υποβάλλουν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες τους σε τεστ κοπώσεως σκέψη με την οποία ήδη η Γερμανία αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία επτά πυρηνικών σταθμών της, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε η Ελβετία και η Αυστρία, σε αντίθεση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος επιμένει στο πρόγραμμα για την κατασκευή 11 πυρηνικών εργοστασίων. Στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, λειτουργούν 195 πυρηνικοί σταθμοί, ενώ 19 είναι υπό κατασκευή. Στους περισσότερους άλλωστε, υπάρχει ανεπαρκής ή και καθόλου μέριμνα για τον παροπλισμό και τη διαχείριση των αποβλήτων, γεγονός που εγκυμονεί σημαντικότατους κινδύνους ραδιενεργής μόλυνσης του περιβάλλοντος, των περιοίκων και των εργαζομένων στις μονάδες αυτές.
Η Γαλλία, με 58 πυρηνικά εργοστάσια, κατέχει την πρώτη θέση στον κατάλογο των εξαρτημένων από την πυρηνική ενέργεια χωρών, με ποσοστό εξάρτησης 76,3%, με αποτέλεσμα βέβαια τον πολύ σημαντικό περιορισμό διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά της.
Όσον αφορά τη γειτονιά μας, η Τουρκία έκλεισε πρόσφατα συμφωνία με τους Ρώσους για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού, ενώ το πανάρχαιο Κοζλοντούι στη Βουλγαρία έχει συνολικά έξι αντιδραστήρες εκ των οποίων λειτουργούν μόνο οι δύο, δεύτερης γενιάς και ρωσικής κατασκευής. Η λειτουργία των τεσσάρων ανεστάλη το 2008 ως ενταξιακή προϋπόθεση της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ η τελευταία προέβη σε χρηματοδότηση πολλών εκατομμυρίων ευρώ ώστε να κλείσουν οι αντιδραστήρες. Οι ενεργοί αντιδραστήρες 5 και 6 αναμένεται να κλείσουν το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Η Βουλγαρία ωστόσο, μελετά τη λειτουργία νέου αντιδραστήρα στην ίδια περιοχή.
Δεν χωρά πλέον καμία αμφιβολία ότι
η λειτουργία σταθμών πυρηνικής ενέργειας, η μεταφορά και διάθεση πυρηνικών αποβλήτων, αλλά και η τελική επανεπεξεργασία τους μπορούν να προκαλέσουν μη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή , άλλωστε το τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση ατυχήματος, το ζούμε καθημερινά με τον βιβλικό σεισμό και το τσουνάμι στην Ιαπωνία, που έχει προκαλέσει αλλεπάλληλες εκρήξεις στο πυρηνικό εργοστάσιο Fukushima. Επί πλέον, το τραγικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας το 1986, που προκλήθηκε από βλάβη σε απαρχαιωμένο πυρηνικό αντιδραστήρα, θεωρείται το μεγαλύτερο του είδους, καθ’ ότι οι σοβιετικές αρχές δεν ενημέρωσαν καν τον κόσμο και τυχαία ανακαλύφθηκε το γεγονός τρεις μέρες αργότερα από τους Σουηδούς. Επίσης το ατύχημα της Τοκαϊμούρα της Ιαπωνίας το 1999 – πολύ μικρότερης έκτασης βέβαια - που οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος, αλλά και διαφόρων άλλων μικρότερων ατυχημάτων αποδεικνύουν περίτρανα πόσο μοιραία μπορεί να αποβεί η ατομική ενέργεια και πόσο τεράστια τοξική κληρονομιά μπορεί ν’ αφήσει στην ανθρωπότητα.
Καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και μεγαλύτερα προβλήματα που οφείλονται στις ενεργειακές μας ανάγκες όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, η όξινη βροχή και η ρύπανση της ατμόσφαιρας, βιομηχανίες και συγκεκριμένες κυβερνήσεις προωθούν την πυρηνική ενέργεια ως «καθαρή» πηγή ενέργειας, η οποία όπως ισχυρίζονται θα μπορούσε να συνεισφέρει στην μείωση των επιπτώσεων που έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα στο περιβάλλον. Οι οικολογικές οργανώσεις, ωστόσο, διαφωνούν κάθετα, διότι ας μην ξεχνάμε ποτέ, ότι η ατομική ενέργεια, μπορεί να μη ρυπαίνει μεν το περιβάλλον,αλλά μια διαρροή ή μια έκρηξη, μπορεί να κοστίσει εκατομμύρια ζωές. Ίσως έχει έρθει λοιπόν η ώρα των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, όπως η αιολική ή η βιομάζα, στις οποίες έχει στραφεί η Σουηδία. Εικοσιπέντε χρόνια μετά το ατύχημα του Τσέρνομπιλ τρεις χιλιάδες εργάτες εργάζονται ακόμα για να καθαρίσουν το εργοστάσιο από τη μόλυνση, ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τη ραδιενέργεια και κυρίως παιδιά – ακόμα κι αυτά που γεννιούνται σήμερα. Το ατύχημα αυτό λοιπόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες, χώρισε την ανθρωπότητα σε προ και μετά Τσέρνομπιλ εποχή. Ας μην αφήσουμε κάτι τέτοιο να ξανασυμβεί στο μέλλον. Το χρωστάμε άλλωστε στις γενιές που θα ‘ρθουν.

Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν,

θα ‘ρθούνε, θα περάσουν,

κριτές θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί.

Κωστής Παλαμάς