Κλασική άθληση…. αυτή η μεγάλη έννοια που ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα, συνδυασμένη με την δύναμη του πνεύματος σε ένα υγιές σώμα, έδινε την διάσταση του αθλητισμού, για τους αρχαίους προγόνους μας. δηλ. Νους υγιείς, εν πνεύματι υγειή και Ευ αγωνίζεστε , αυτά βέβαια τότε…σήμερα όμως;;;
Ποια είναι η πορεία του αθλητή ;; και πως καλείται ο σύγχρονος αθλητής να αγωνιστεί;;
Είναι η ευγενής άμιλλα του συναγωνισμού για την πρωτιά;; ή ο ανταγωνισμός της κάθε πολυεθνικής, που τον αναγκάζει εμμέσως πλην σαφώς να πρωτεύσει, ώστε να διατηρηθεί ο αθλητής στο…. project της.
Όλα αυτά βέβαια διότι πλέον ο αθλητισμός, έχει μετατραπεί σε επάγγελμα με ημερομηνία λήξης, για τον κάθε αθλητή και τον κάθε αθλούμενο νέο, που θα πρέπει να διαπρέψει και να πρωταγωνιστήσει.
Ποια είναι η πορεία του αθλητή ;; και πως καλείται ο σύγχρονος αθλητής να αγωνιστεί;;
Είναι η ευγενής άμιλλα του συναγωνισμού για την πρωτιά;; ή ο ανταγωνισμός της κάθε πολυεθνικής, που τον αναγκάζει εμμέσως πλην σαφώς να πρωτεύσει, ώστε να διατηρηθεί ο αθλητής στο…. project της.
Όλα αυτά βέβαια διότι πλέον ο αθλητισμός, έχει μετατραπεί σε επάγγελμα με ημερομηνία λήξης, για τον κάθε αθλητή και τον κάθε αθλούμενο νέο, που θα πρέπει να διαπρέψει και να πρωταγωνιστήσει.
Έχοντας λοιπόν, τα προσόντα διάπλασης ο νέος για κάποιο άθλημα, θα πρέπει πρώτα να εξασφάλιση κάποια χορηγία, ώστε να μπορεί να αθληθεί ανεπηρέαστος. διότι το κράτος έχει φροντίσει να του παρέχει απλά κάποια βασικά για αθλητές, όπως στάδια, συλλόγους, άντε και προπονητές.
Αν τα καταφέρει λοιπόν, πηγαίνει σε κάποιο κρατικό κέντρο άθλησης όπως π.χ το ΟΑΚΑ,( το πώς μπαίνεις εκεί είναι μεγάλη κουβέντα ) όπου υπάρχουν και ξενώνες φιλοξενίας αθλητών, ομοσπονδιακός προπονητής, χώρος άθλησης, κάποια γεύματά καθώς και κάποιος μικρός μισθός συντήρησης, και όλα αυτά για να μπορέσει να απόδειξη τι αξίζει και έτσι να του δοθεί το δικαίωμα να περάσει στο επόμενο στάδιο …αυτό δηλ. του επαγγελματισμού!!
Αυτό το στάδιο λοιπόν, είναι αυτό που τον φέρνει στην αγκαλιά της πολυεθνικής και στην παγκοσμιοποίηση, δηλ. η ανάγκη της πρωτιάς αλλά και η αγωνία της κατάκτησης μεταλλίου στους μεγάλους αγώνες, τον σπρώχνουν ουσιαστικά στην ανάγκη να βρει περισσότερους πόρους συντήρησης και άθλησης και έτσι τον ωθούν στα πλοκάμια των πολυεθνικών, και τον περνούν στην αντίπερα όχθη.
Ο αθλητής λοιπόν ξεχνά την ευγενή άμυλα, τον οποιονδήποτε υγιή ανταγωνισμό, και σκοπός του γίνεται μόνο η κατάκτηση του χρήματος δηλ. περνά στην διάσταση, τα δίνω όλα, τα παίρνω όλα.
Αν λοιπόν δεν διαθέτει την ψυχική δύναμη της εναντίωσης, καταντά ο πρωταθλητής…. των αναβολικών και έτσι αναπόφευκτα αργά η γρήγορα πέφτει κατακόρυφα από το βάθρο του πρώτου, στην λάσπη του σταμπαρισμένου…και αποτυχημένου.
Κάτι που δυστυχώς κάθε μέρα βλέπουμε με θλίψη, όλο και πιο συχνά…
Αν τα καταφέρει λοιπόν, πηγαίνει σε κάποιο κρατικό κέντρο άθλησης όπως π.χ το ΟΑΚΑ,( το πώς μπαίνεις εκεί είναι μεγάλη κουβέντα ) όπου υπάρχουν και ξενώνες φιλοξενίας αθλητών, ομοσπονδιακός προπονητής, χώρος άθλησης, κάποια γεύματά καθώς και κάποιος μικρός μισθός συντήρησης, και όλα αυτά για να μπορέσει να απόδειξη τι αξίζει και έτσι να του δοθεί το δικαίωμα να περάσει στο επόμενο στάδιο …αυτό δηλ. του επαγγελματισμού!!
Αυτό το στάδιο λοιπόν, είναι αυτό που τον φέρνει στην αγκαλιά της πολυεθνικής και στην παγκοσμιοποίηση, δηλ. η ανάγκη της πρωτιάς αλλά και η αγωνία της κατάκτησης μεταλλίου στους μεγάλους αγώνες, τον σπρώχνουν ουσιαστικά στην ανάγκη να βρει περισσότερους πόρους συντήρησης και άθλησης και έτσι τον ωθούν στα πλοκάμια των πολυεθνικών, και τον περνούν στην αντίπερα όχθη.
Ο αθλητής λοιπόν ξεχνά την ευγενή άμυλα, τον οποιονδήποτε υγιή ανταγωνισμό, και σκοπός του γίνεται μόνο η κατάκτηση του χρήματος δηλ. περνά στην διάσταση, τα δίνω όλα, τα παίρνω όλα.
Αν λοιπόν δεν διαθέτει την ψυχική δύναμη της εναντίωσης, καταντά ο πρωταθλητής…. των αναβολικών και έτσι αναπόφευκτα αργά η γρήγορα πέφτει κατακόρυφα από το βάθρο του πρώτου, στην λάσπη του σταμπαρισμένου…και αποτυχημένου.
Κάτι που δυστυχώς κάθε μέρα βλέπουμε με θλίψη, όλο και πιο συχνά…
